Zabawy z kodowaniem - przykłady zabaw
Umiejętność kodowania jest jedną z podstawowych kompetencji XXI wieku. Kodowanie to nic innego jak ciekawe zajęcia, to ciągłe rozwiązywanie zagadek i problemów w kreatywny sposób. Uczenie logicznego myślenia, zadaniowego podejścia do stawianych problemów, pracy zespołowej, odpowiedzialnego korzystania z urządzeń mobilnych ważne jest już od najmłodszych lat. Dzieci w wieku przedszkolnym z natury są ciekawe świata, chcą doświadczać, eksperymentować, działać. Odpowiedzią na wyżej wymienione potrzeby i zainteresowania dziecka są właśnie zabawy w kodowanie. Kodowanie w przedszkolu można zaczynać od prostych zabaw bez używania komputera. W ten sposób dzieci uczą się nowych kompetencji, poznając przy okazji nowe pojęcia i zwroty. Taka forma nauki poprzez zabawę doskonale przygotowuje dzieci do pracy w szkole.
Przykłady zabaw w kodowanie:
- Podążanie stopa za stopą
Wyklejamy na podłodze łamaną linię – coś na kształt prostego labiryntu – ale załamania robimy po kątem 90 stopni. Przed rozpoczęciem zabawy możemy nauczyć dziecko, co to jest ten kąt 90 stopni na przykładach – róg stołu, róg w pokoju, kartka papieru i poćwiczyć takie obroty w lewo i prawo z otwartymi oczami, a dopiero później – z zamkniętymi. To będzie na pewno ciekawe doświadczenie dla dziecka. Na początek dziecko może przejść labirynt po wyklejonej linii samodzielnie, z otwartymi oczami, ćwicząc jednoczenie obroty lewo i prawo. Następnie jedno z dzieci ustawia się na starcie i zawiązujemy mu oczy, a rodzic staje obok i wciela się w rolę prowadzącego.
- Narysuj co czujesz
Zadanie polega na narysowaniu przez dziecko na kartce tego, co rodzic rysuje na plecach dziecka. Dla ułatwienia zadania przygotujmy dla dziecka proste ilustracje graficzne, na przykład: domku, łódki, słoneczka, itp., stopniowo zwiększając trudność. Rodzic rysuje (wybraną ilustrację, literkę, czy cyferkę) palcem na plecach dziecka, a ono siedzi i rysuje to, co czuje, na kartce. Gdy skończy rysowanie, zgadujemy, co przedstawia rysunek i porównujemy ilustracje. Jest przy tym dużo zabawy i śmiechu. Podczas zabawy dziecko i rodzic zamieniają się kilka razy rolami. To bardzo fajny sposób na wspólne spędzenie czasu.
- Kopiowanie ruchów dłoni
Dziecko i rodzic siedzą przy stoliku naprzeciwko siebie. Układają dłonie na płasko na stole i zaczynają zabawę. Rodzic wykonuje 2-3 sekwencje ruchów dłońmi lub placami i ponownie kładzie je płasko na stole zastygając bez ruchu. Sekwencją jest określona kolejność czynności czy zdarzeń. Dziecko stara się powtórzyć zaobserwowane ruchy. Potem dodajemy nowe sekwencje ruchów. Po kilku turach dziecko i rodzic zamieniają się rolami i rodzic zmienia się w obserwatora, a dziecko tym razem tworzy sekwencje ruchów. Warto też ustalić ilość rund i sposób zwiększania trudności sekwencji, na przykład: w każdej kolejnej rundzie dochodzi nam jeden nowy ruch.
- Pokonaj magiczną trasę wedle instrukcji
Wyznaczamy tor z około 10 kolorowych kartek. Mogą być one ułożone jedna obok drugiej lub w niewielkich odstępach w linii prostej. Dziecko z rodzicem układają algorytm, według którego należy pokonać tor np.na czerwonym polu można stać tylko na jednej nodze, na żółtym polu stajemy na palcach, na niebieskim polu podskakujemy pięć razy, na zielonym polu stajemy na piętach, a na pomarańczowe pole możemy przejść dotykając tylko dłońmi. Algorytmy możemy układać zarówno łatwiejsze jak i trudniejsze w zależności od wieku i umiejętności dziecka. Na początku możemy użyć tylko 2-3 kolorów kartek i stopniowo zwiększać ich ilość, rozszerzając jednocześnie nasz algorytm pokonywania trasy. W pomieszczeniu możemy użyć kolorowych kartek, szarf, a na zewnątrz narysować kolorowe pola za pomocą kredy lub użyć kolorowych kartoników czy piankowych puzzli.
- Zaparkuj samochód
Przygotowujemy z kartek formatu A3 pola, po których będziemy poruszać się samochodem: do przodu lub skręcać w lewo lub w prawo o 90 stopni. Oznaczamy pole startu (zielone pole) oraz wyznaczamy miejsce parkingowe (metę – niebieskie pole) w które musi dotrzeć nasz samochód. Zadaniem rodzica jest wybranie pola parkingowego i wydawanie głośno komend dla dziecka, jaką drogę ma pokonać nasz samochód, żeby zaparkować. Dziecko, na podstawie zasłyszanych komend, porusza swój samochód po planszy i stara się go zaparkować w odpowiednim miejscu. Po zaparkowaniu odsłaniamy i sprawdzamy, czy udało się zaparkować autko tak, jak było to zaplanowane.
- Robimy kanapki wedle przepisu
Na jednym talerzu przygotowujemy pokrojone warzywa, chleb itp. Zadanie polega na przygotowaniu przez dziecko takich samych kanapek, zgodnie z przekazanymi przez rodzica komendami. Rodzic przygotowuje swoją kanapkę, a następnie mówi dziecku, jak krok po kroku ją wykonać. Dziecko robi kanapki zgodnie z przepisem od rodzica, a potem porównuje kanapki i sprawdza, czy zostały wykonane zgodnie z przepisem. Jeśli gdzieś jest błąd zastawia się dlaczego i szuka, co poprawić w swoim przepisie, aby był poprawny.
Opracowała: Agata Woźniak
